Deze miskraam was geen einde, het was een afspraak met de ziel

Weet je… niemand bereidt je voor op het moment dat je een kindje verliest.
Je draagt een leven, een belofte, een droom, en dan ineens is het stil.
Alsof de tijd bevriest, en alleen jij nog beweegt.

Maar wat ik leerde, een miskraam is niet het einde.
Het is een ontmoeting op zielsniveau. Een afspraak.

Soms komt een kindje alleen om even te voelen.
Om je hart te raken.
Om een poort te openen.
Soms is dat kleine leven zelf nog aan het oefenen. En soms… was het er puur om jou iets te laten herinneren over wie jij bent.

Dit kindje kwam. En ging.
En toch… is het er nog steeds. In licht, in fluisteringen, in dromen.
Niet als gemis, maar als aanwezigheid.

 En ik weet, liefde vergaat niet. Zielen blijven verbonden.

Aan alle ouders met lege armen:
Jij bent moeder. Jij bent vader.
En jouw kindje? Die kent je, voelt je, wacht op je in licht.